Соңғы кездері Ресей мен Өзбекстан арасындағы халықаралық қатынастар Захар Прилепиннің қоғамдық резонанс тудырған арандатушылық мәлімдемесінен кейін басты назарда болды.
Атышулы әрі даулы мәлімдемелерімен танымал Прилепин бұл жолы Кеңес Одағының ыдырауы және оның қорытындысын қайта қарау мүмкіндігіне тоқталды. Ол Ресейдің көптеген орыс ұлты тұратын аумақтарды қайтаруға құқығы барын мәлімдеді. Бұл мәлімдеме Өзбекстанның шамына тиді, олар өз кезегінде Ресейдің позициясын ресми түсіндіруді талап етті.
Ресей СІМ өкілі Мария Захарова туындаған жанжалға қатысты дереу пікір білдіріп, Прилепиннің мәлімдемесі оның жеке пікірі, ол елдің ресми жүргізіп жатқан саясатына қатысы жоқ екенін айтты. Дегенмен, бұл мәлімдеме шиеленісті толығымен шешпеді, себебі Өзбекстанда Ресейдің ықтимал империалистік амбициясына қатысты алаңдаушылық пайда болды.
Прилепинге қатысты жағдай жекелеген адамдардың пікірі халықаралық қатынастарға әсер ете алатынын көрсетеді. Украинадағы оқиғалар мен Ресейдің бірқатар елдермен қарым-қатынасы шиеленісуі аясында мұндай мәлімдемелердің маңызы зор болады және одан да кең ауқымды геосаяси ұмтылыстардың көрінісі ретінде түсіндірілуі мүмкін.
Тарихи тұрғыдан алғанда, Ресей Орталық Азия елдерінің қазіргі заманғы мемлекеттік шекаралары мен саяси жүйелерін қалыптастыруда маңызды рөл атқарды, бұл РФ басшылығы мен қоғамдық саяси қайраткерлерінің пікірінше, елге осы өңірде «талап қою» құқығын береді, себебі ол тығыз саяси, экономикалық және мәдени байланыстарды орнатқан. Алайда Кеңес Одағы ыдырағаннан кейін Орталық Азия елдері өздерінің егемендігі мен тәуелсіздігін нығайтуға ұмтылып, өз даму жолын белсенді түрде іздестіре бастады. Бірақ соңғы кездері ОА елдері Ресей Федерациясына тікелей және жанама түрде тәуелді болып отыр, бұл нәтижесінде аталған өңірдегі елдердің мәдениетіне, мұрасына және тәуелсіздігіне деген империалистік көзқарас туындайды.
Ресей мен Орталық Азия елдерi арасындағы қазiргi қатынастары ынтымақтастық пен бәсекелестiкпен қатар жүреді деп сипатталады. Бір жағынан, Ресей маңызды экономикалық серіктес және инвестиция көзі, сондай-ақ өңірлік қауіпсіздік саласындағы негізгі ойыншы болып қала береді.Екеуі де елдің тәуелсіздігіне, Ресейдің жанама немесе тікелей ықпалына қауіп төнген кезде жылы қарым-қатынас қалатынына кепілдік бере алмайды. Көптеген мысал келтіре аламыз, іс жүзінде тікелей ресейлік басқару енгізілген Ресейдің көршісі Беларуське қарасаңыздар болады.
Мұны Орталық Азия елдері мен олардың халқы Ресей «Империясынан» немесе Федерациясынан күтеді?