«Біз бақыттың не екенін түсінбейді екенбіз» — Сириядан оралу

Бөтен елде күйеуінен айырылған әйелдің қайғылы оқиғасы, бірнеше жыл сүймеген еркекпен тұрмыста болған. Ол біреудің ықпалына түскен соң, тозақтан құтылып шыға алды.

«Мен дәл осылай болғанын қаламадым ғой» — Ажар есімді әйел (оның өтініші бойынша аты өзгертілді) ащы жылап жіберді. Осында, зайырлы елде бола тұра, қазіргі өмірде осылай бола алатынына сену қиын. Мұның зайырлы мемлекетте тұратын, кәдімгі орта мектептерде, колледждерде білім алған әйелдердің басын өтіп жатқаны одан да қатты таң қалдырады.

«Мен ата-анамның жалғыз сүйікті қызы болдым. 12 жасымда әкем қайтыс болды. Қызы әкесіне жақын болады деп рас айтқан екен. Ол қайтыс болғаннан кейін мен жалғызсырап қалдым, көбінесе жалғыз өзім оңаша қалып, көз жасыма ерік беретінмін. Қайғыдан мен не істерімді білмедім. Бөлмеге әкем мені құшақтап отырған суретті іліп қойдым. Әлі күнге дейін өлер алдындағы маған қараған түрі мен сөздері көз алдымда: «Қызым, сүйіктім, жақсы оқы»

Әкем ұзақ өмір сүрмейтінін білген соң, намазға оқи бастады. Ол қайтыс болғаннан кейін, мен 18 жасқа толғанда, менің анам тұрмысқа шықты. Мен оны түсіне алмадым. Мұны әкеме, оның құрметіне деген сатқындығы ретінде қабылдадым. Мен әкемді ұмыта алмай, көңілім құлазып жүргенде, анамның бұл әрекеті шыдамымның соңғы тамшысы болды.

Сөйтіп, біраз уақыт өтті. Мен колледжге түсіп, намаз оқитын жігітпен таныстым. Бұл менің өмірімдегі қателіктердің басы болды», — деді ол.

Әлемде махаббат пен әділеттілікті іздеу жолында қателескен адамдар қаншама. Бірақ бәрі де дәстүрлі емес діни ағымдарға байланысты емес. Көріп отырғанымыздай, барлығы көбінесе отбасынан басталады. Не ексең, соны орасың демекші.

«Осылайша, қалаға келгенде, сағыныш пен жалғыздық сезімімді бау үшін, өмірлік сенімді серігімді табуға ұмтылдым, — деп жалғастырды Ажар өз әңгімесін. Мешітке барып, имамның уағыздарын тыңдадым. Интернеттен екі әлемнің ерекшеліктері туралы діни ақпарат алдым.

Сөйтіп, намаз оқитын әйелдер тобымен араласа бастады. Олар маған бір жақсы жігіт бар екенін айта бастады: «Сен еркектердің назарын өзіне аударып, осылай жүрмеуің керек. Әйелдің бақыты — тұрмысқа шығу». Менің ойым олардың сөздерімен сәйкес келді.

Көп ұзамай олар мені бір адаммен таныстырды. Біраз уақыттан кейін біз никах рәсімін жасадық. Кейін білгендей, бұл жігіттің бұрын бірнеше әйелі болған. Алғашында ол маған құрметпен қарады.

Бірақ кейін «Имамдарды тыңдама, олар Исламды дұрыс түсіндірмейді» деп мені арандата бастады. Кейін тіпті мемлекетті кәпірлер басқарады, ал халық діни сауатсыз деп айта бастады.

Артқа қарап, түсінемін: кейде күйеуімнің сөзі рас сияқты көрінетін. Бір күні біз Пайғамбарымызды жолымен жүріп, хижрет жасауды ұйғардық. Қырғызстан арқылы сауда жасау деген сылтаумен Түркияға, ал одан Сирияға келдік.

Ең қорқыныштысы дәл осы уақытта басталды. Жұбайымды соғысқа «Аллаһ үшін» алып кетті. Біз қираған үйде қалдық. Бізде еркіндік болған жоқ. Сонда ғана мен біздің қателігімізді түсіндім.

Бір күні маған «Күйеуің қаза тапты. Біз сені жалғыз қалдыра алмаймыз» деді. Араб мені өзінің әйелі етіп алды. Мен одан екі бала тудым. Бұрынғы күйеуімнен тағы екі балам бар еді.

Осы кезде менде жек көрушілік пайда бола бастады. Біз ұмтылған жәннат тозаққа айналды. Отанымыздағы балалық шақ, мектепте және колледжде оқу ең бақытты сәттерге айналды. Осы күндерді еске алған кезде жан-тәнім ауырып қалатын.

Біз бақыттың не екенін түсінбейді екенбіз. Мен тек Отаннан алыста, бөтен жерде болғанда ғана Пайғамбарымыздың хадисінің мағынасын түсіндім: «Қалай өмір сүрсең, солай өлесің. Қалай өлсең, солай тірілесің».

Біз бұл өмірде қаншалықты бақытты болсақ, ана өмірде соншалықты бақытты боламыз. Мұны мен өз замандастарыма жеткізгім келеді. Адам туылған кезде ұлты мен ата-анасын таңдамайды. Сондықтан біз оларды бағалауға ұмтылуымыз керек.

Қазір мен уақытымды босқа жұмсағаныма қатты өкінемін. Алғашқы күйеуімді сағындым. Ол жаман адам емес еді. Тек өмірде қателескен. Егер тірі болса, өз қателіктерін түсініп, бала тәрбиелеп, бізбен бірге өмір сүрер едік. Бірақ оған ондай өмір сүру жазылмаған еді. Ол ұмытылып кетті. Мен өз Отаныма, мемлекетіме нағыз толыққанды адам өмірімен өмір сүру мүмкіндігі үшін алғысымды білдіремін», — деп әйел ұзақ ащы жылады.

Осындай сөздерден кейін біздің болмысымыздың қайсарлығы ойға келеді. Қаншама жас, қайратты жігіттер үйден алыста, қате жолмен жүріп қаза тапты.

Адам, халық өз кезегінде қоршаған ортаға әсер ететін идеялық нанымдардың ықпалында болады. Олардың санасы осындай. Оларға өздерін елестететін идея жақынырақ. Олар бұл туралы көп айтады. Осылайша идея идеологияға айналады.

Мұның бәрінің себебі қарапайым сауатсыздық болып табылады.

Добавить комментарий